Despărțirea în silabe a cuvântului "obiectaserati":
obiectaserăţi = o • biec • tá • se • răţi
Definiții din Dicționarul Explicativ pentru "obiectaserati":OBIECTÁ, obiectez, vb. I. Tranz. A face o obiecție; a arăta argumentele pentru care se contestă ceea ce susține altcineva; a contesta, a invoca motive, a găsi pricină. – Din obiecție.OBIECTÁ vb. I. tr. A ridica o obiecție; a spune ceva contrar; a contesta. [Pron. o-biec-. / < lat. obiectare, cf. fr. objecter].obiectá (a ~) (-biec-) vb., ind. prez. 3 obiecteáză» mai multe definiții (dictionarroman.ro)
Cuvinte Vecine:
obiecta = o-biec-táobiectai = o-biec-táiobiectam = o-biec-támobiectară = o-biec-tá-răobiectarăm = o-biec-tá-rămobiectarăţi = o-biec-tá-răţiobiectase = o-biec-tá-seobiectasem = o-biec-tá-semobiectaseră = o-biec-tá-se-răobiectaserăm = o-biec-tá-se-rămobiectaserăţi = o-biec-tá-se-răţiobiectaseşi = o-biec-tá-seşiobiectat = o-biec-tátobiectate = o-biec-tá-teobiectată = o-biec-tá-tăobiectau = o-biec-táuobiectaşi = o-biec-táşiobiectaţi = o-biec-táţiobiecte = o-biéc-teobiectează = o-biec-teá-zăobiectele = o-biéc-te-le
OBIECTÁ, obiectez, vb. I. Tranz. A face o obiecție; a arăta argumentele pentru care se contestă ceea ce susține altcineva; a contesta, a invoca motive, a găsi pricină. – Din obiecție.
OBIECTÁ vb. I. tr. A ridica o obiecție; a spune ceva contrar; a contesta. [Pron. o-biec-. / < lat. obiectare, cf. fr. objecter].
obiectá (a ~) (-biec-) vb., ind. prez. 3 obiecteáză
Cuvinte Vecine:
obiecta = o-biec-tá
obiectai = o-biec-tái
obiectam = o-biec-tám
obiectară = o-biec-tá-ră
obiectarăm = o-biec-tá-răm
obiectarăţi = o-biec-tá-răţi
obiectase = o-biec-tá-se
obiectasem = o-biec-tá-sem
obiectaseră = o-biec-tá-se-ră
obiectaserăm = o-biec-tá-se-răm
obiectaserăţi = o-biec-tá-se-răţi
obiectaseşi = o-biec-tá-seşi
obiectat = o-biec-tát
obiectate = o-biec-tá-te
obiectată = o-biec-tá-tă
obiectau = o-biec-táu
obiectaşi = o-biec-táşi
obiectaţi = o-biec-táţi
obiecte = o-biéc-te
obiectează = o-biec-teá-ză
obiectele = o-biéc-te-le